-I want to die peacefully in my sleep, like my grandfather.. Not screaming and yelling like the passengers in his car
-Do not argue with an idiot. He will drag you down to his level and beat you with experience.
-Going to church doesn’t make you a Christian any more than standing in a garage makes you a car.
-We live in a society where pizza gets to your house before the police.
-Light travels faster than sound. This is why some people appear bright until you hear them speak.
-We never really grow up, we only learn how to act in public.
-Children: You spend the first 2 years of their life teaching them to walk and talk. Then you spend the next 16 years telling them to sit down and shut-up.
-Politicians and diapers have one thing in common. They should both be changed regularly, and for the same reason.
-My mother never saw the irony in calling me a son-of-a-bitch.
-Evening news is where they begin with ‘Good evening’, and then proceed to tell you why it isn’t.
-Fighting for peace is like fucking for virginity.
-Whenever I fill out an application, in the part that says «If an emergency, notify:» I put «DOCTOR». What’s my mother going to do?
-He who smiles in a crisis has found someone to blame.
-My opinions may have changed, but not the fact that I am right.
-I intend to live forever. So far, so good.
-I asked God for a bike, but I know God doesn’t work that way. So I stole a bike and asked for forgiveness.
Βρισκόμαστε τωρά σε μιαν ηλικία που σιγά σιγά σταματούμε να είμαστε τζιαι να θεωρούμαστε μιτσιοί, τζιαι είμαστε προς το τέλος της εφηβείας, οι παραπάνω που μας τουλάχιστον, τζιαι σε λλίο τζιαιρό θα αποκτήσουμε τη ταπέλλα «νέος». Εννα πάμε στρατό, εννα οδηγούμε αυτοκίνητο, εννα κάμουμε sex, εννα γίνουμε ανεξάρτητοι, εννα μπορουμε να ψηφίζουμε τζιαι τόσα πράματα που χωρίζουν τον έφηβο που τον νέο(ντα για το σεξ μπορεί όι αλλά άλλη κουβέντα τούτη), τζιαι γενικά η κοινωνία εννα μας αντιμετωπίζει διαφορετικά τζιαι θα έχουμε να παίξουμε διαφορετικούς ρόλους.
Εμείς πάμε προς το τέλος της εφηβείας, άλλα μωρά γεννιούνται, άλλα εν παιδιά, άλλα μπαίνουν στην εφηβεία, άλλα είναι στην εφηβεία, εν κύκλος τζιαι πάει. Η κάθε κατηγορία έσιει τον ρόλον της, τα χαρακτηριστικά της, που τα παραπάνω που τούτα εν μοναδικά.
Σήμερα σαν επίεννα μάθημα με το ποδήλατο, είδα ένα γνωστό μου μωρό της γειτονιάς, 3-4 χρονών, στην αυλήν του μέσα στο αυτοκινητούι του, να με θωρεί τζιαι να χαμογελά. Αμέσως ήρτε στη μνήμη μου όταν ήμουν εγώ έξω στην αυλή, στη κίτρινή μου μπουλτόζα, τζιαι εθώρουν ένα γείτονα που τότε ήταν στην σημερινή ηλικία μου, να κάμνει γυρούς με το ποδήλατόν του. Κάποιες φορές έρκετουν τζιαι επαίζαμε. Ένιξερω τι κάμνει τωρά έσιει χρόνια να τον δω. Αλλά εμείναν μου οι αναμνήσεις. Ίσως κάποιες φορές εν καλά τα άτομα στη ζωή μας να μπαίνουν τζιαι να φκαίνουν, τζιαι να αφήνουν καλές αναμνήσεις. Πιστεύκω έννεν δυνατό, ούτε καλό να κρατούμε σχέση με ούλλους.
Τωρά τζίνο το μωρό εμπήκε στη θέση μου, τζιαι εγώ εμπήκα στη θέση του τότε έφηβου γείτονα μου. Ο ρόλος του μωρού ήταν να με δει τζιαι να χαμογελάσει, να θαυμάσει έναν πιο μεγάλο (πάντα είχαμεν το να θαυμάζουμε πιο μεγάλους μας όταν ήμαστε μιτσιοί), να επεξεργαστεί το ποδήλατο, να νιώσει κάτι για εμένα. Τζιαι τότε έτσι ήταν ο ρόλος ο δικός μου.
Τωρά ο ρόλος μου εν ο ρόλος του έφηβου γείτονά μου, να του χαμογελάσω τζιαι γω, να τον κάμω να νιώσει ωραία, να εύχομαι να μεγαλώνει σωστά, τζιαι ίσως αν είχα χρόνο να εσταματούσα να έπαιζα μαζίν του. Γιατί τίποτε έννεν ταυτόχρονα τόσο χαρούμενο τζιαι τόσο δυσάρεστο, που θκυο μωρά που παίζουν μαζίν τζιαι γελούν. Χαρούμενο επειδή σιέρεσαι που εν έτσι η φύση τους, δυσάρεστο που ο κόσμος των μεγάλων έννεν ο ίδιος.
Το ίδιο συμβαίνει τζιαι με την ανηψιά μου που εν 5 χρονών. Παίζω της, κάμνουμεν αστεία, αναζητά με, βουρώ την που πίσω, κάμνουμε lego. Έπαιξα τζιαι γω τον ρόλον της όταν ήμουν στην ηλικίαν της, τζιαι στο ρόλο μου ήταν ο θείος μου. Νομίζω ένας που τους ορισμούς της ευτυχίας, έπρεπε να ήταν το να παίζεις με τα μωρά.
Βλέπω το παιδί σαν Φύση να φέφκει, (γιατί το παιδί σαν αίσθημα ποττέ εν θέλω να φύει) τζιαι να πρέπει να παίξω άλλους ρόλους. Εν με πειράζει ιδιαίτερα. Εν πράμα αναπόφευκτο. Έτσι εν η Φύση. Ξέρω ότι έζησα μιαν πολλά ωραία παιδική ηλικία, με πολλά καλά άτομα γύρω μου. Αλλά όπως τζιαι να’σιει, όπως είπαμε τζιαι πριν, τα παιδικά χρόνια εν ξανάρκουνται, τζιαι ίσως εν τα πιο ωραία, τζιαι κάποιες φορές πονούν με κάποια πράματα που τα παιδιά έχουν τζιαι εμείς όι.
Βλέπω πολλές αλλαγές ρόλων, όπως το ότι με ρωτά ο αρφός μου για βοήθεια στα μαθήματά του, ενώ εγώ παλιά ήμουν στη θέσην του τζιαι τη θέση μου ήσιεν την ο παπάς μου, που με ρωτά η μεγάλη μου ανηψιά συμβουλές,
Κάποτε μπορεί να γίνω παπάς στη θέση του παπά μου, η καθηγητής στη θέση του καθηγητή μου, ή χαλίφης στη θέση του χαλίφη.
Έτσι ένει. Αθρώποι παν τζι’έρκουνται, ρόλοι εναλλάσονται, τζιαι η Ζωή συνεχίζεται, ακόμα τζιαι μετά το τέλος. Γιατί τζίνος ο μιτσής στη γειτονιά μου, ένα παιδί στη Χιλή, ένα μωρό που θα γεννηθεί στην Ιαπωνία σε 100 χρόνια, θα πιάσει το ρόλο μου τζιαι θα τον παίξει, ελπίζω επάξια.
Η Πρόεδρος της Ανεπίσημης Δημοκρατίας του Κομμουνιστικού Καπιταλιστικού χώρου της Αναρχικής Δικτατορίας του ανεξάρτητου κρατιδίου της Ομόσπονδης Φασιστικής Mοναρχίας του ΣΙΚκιστάν, κυρία Σάικ Σάουκ με χαράν της ανακοινώνει κάποια κατορθώματα του ΣΙΚμαν, γέννημα θρέμμα του έθνους, της πατρίδας και του λαού, σε παγκόσμιαν αποκλειστικότητα, σε κάποια ισοφαρίζοντας τζιαι σε κάποια ξεπερνόντας τον Τσιακ Νόρρις.
– Ο ΣΙΚμαν ήσιεν τα με τη Μαρικκού που τα Λεύκαρα
-Ο ΣΙΚμαν ξέρει πού εν η συτζιά του μαύρου
-Ο ΣΙΚμαν γοράζει μόνον αγγούρι του ππίγκου.
-Ο ΣΙΚμαν μπορεί να δεί το «60 λεπτά» του Τσουρούλλη σε 10 λεπτά.
-Το κατοικίδιο του ΣΙΚμαν εν το αππιιτούρι του χαλλουμιού.
-Ο ΣΙΚμαν κερδίζει σε ούλλους τους διαγωνισμούς της golden telemedia.
-Που ήταν μιτσής, ο ΣΙΚμαν εγέμωννε πρώτος τα αυτοκόλλητα στα βιβλιαρούθκια με τους παίχτες.
-O ΣΙΚμαν ξέρει ποια ήταν η Φανού τζιαι γιατί εσιέστην.
-Μια φορά σε ένα show του Νεόφυτου(mystifierr), ο ΣΙΚμαν εξαφάνισεν τον.
-Ο ΣΙΚμαν μπορεί να κάμει delete το recycle bin
-O ΣΙΚμαν όταν πιέννει στο k cineplex για να δει 3D πληρώνει κανονικό εισητήριο.
Εβαρέθηκα οι συζητήσεις στα τραπέζια να εν μόνο γύρω που την πολιτική, τη μάππα τζιαι την οικονομία.
Απλά γίνουνται ένας χώρος να φκάλει ο καθένας τα αποθημένα του.
Του αθρωπου αρέσκει του να εν μάστρος σε κάτι. Ο άνθρωπος εν θέλει να ψάχνει πολλά, αρκείται σε λλίες πληροφορίες για να διαμορφώσει άποψη, no matter πόθεν έρκουνται τούτες οι πληροφορίες. Τζιαι απλά πιστεύκει τούντες πληροφορίες χωρίς να τις διασταυρώσει.
Το ποδόσφαιρο ίσως εν το πιο απλόν άθλημα, τζιαι για να καταλάβει, αλλά τζιαι για να παίξει κάποιος. Τεράστιο μέρος του πλυθησμού ασχολείται με πράματα όπως τι σύστημα εννα παίξει ο προπονητής, ποιον παίχτη εννα φέρει η ομάδα, ανάλυση του τάδε παίκτη. Πράματα που θκιεβάζουν στες εφημερίδες τζιαι στο ίντερνετ τζιαι πράματα που πραγματικά εν έχουν καμιά σημασία στη ζωήν τους. Απλά αρέσκει του αθρώπου να ξέρει.
Τωρά για την πολιτική, οι απόψεις εν σαν την κωλότρυπα, ούλλοι έχουμεν μια.
Απλά εβαρέθηκα να τους ακούω ούλλους να κατηγορούν το σύστημα, να εκθέτουν διεφθαρμένους πολιτικούς, να λαλούν τα λάθη τους, τζιαι κανένας να μεν κάμνει τίποτε. Αύριο θα πάτε να ψηφήσετε, νιώθοντας περήφανοι που έσιετε τούτο το δημοκρατικό δικαίωμα τους ίδιους τζιαι τους ίδιους, τους γιους προηγουμένων, τζιαι θα μουρμουράτε για άλλο 4-5 χρόνια πότε εν οι επόμενες βουλευτικές. Τζιαι κανένας σας δεν κάμνει τίποτε για να διορθώσει την κατάσταση. Δουλειά, κοπελλούθκια, τηλεόραση, ύπνος. Κάθε μέρα κάθε μέρα.
Είμαι σίουρoς ότι που ήσαστε στην ηλικία μου ήσιετε όνειρα να διορθώσετε τζιαι να αλλάξετε τον κόσμο. Πού επιαν; Σοβαρά θέλω να ξέρω.
Δηλαδή εν αξιοσημείωτο, στηρίζετε τη ζωή σας τζιαι τη ζωή του τόπου σας σε αθρώπους που δεν εμπιστεύεστε τζιαι ξητιμάζετε ούλλη μέρα τζιαι πολλοί που τούτους είναι κλέφτες τζιαι παραπόττιες. Συνειδητοποείτε σε τι χαμηλό επίπεδο εππέσετε; Σαν τα μωρά που πεινούν τζιαι κλαιν τζιαι περιμένουν πως τζιαι πως τη μάναν τους να τα ταϊσει.
Ασπούμε περιπαίζουν σας μπροστά στα μμάθκια σας for god’s sake! Τζιαι δεν τολμάτε να πάτε ένα βήμα παραπέρα που το «Περιπαίζουν μας οι μαλάκες μπουχουχουχου». Γιατί;
Κάποιοι κρίνετε τους υποψηφίους μόνο που την διαφημιστική αφίσα τους τζιαι τα σλογκαν τους. Χωρίς να έσιετε ψάξει βιογραφικά, τζιαι χωρίς να τους έσιετε γνωρίσει. Γιατί όπως είπαμε, η άποψη διαμορφώνεται που λλίες πληροφορίες, βαρκέστε να ψάξετε παραπάνω. Ε τζιαι επειδή το να περιπαίζουμε υποψηφιους φαίρνει comments. Τζιαι αρνείστε να δώσετε θέση σε ένα νέο πρόσωπο, είτε τούτο λέγεται Μαρίνος, είτε Θέκλα, είτε Ξένια, είτε οτιδήποτε. Εννα μου πείτε καλύτερα σκατά που ξέρουμε παρά σκατά που εν ξέρουμε. Απλά νομίζω χρειάζεται ένα ρίσκο, μπορεί να μέννεν σκατά τελικά.
Κάποιοι δεν θα παν να ψηφίσουν τζιαι νομίζουν ότι αντιστέκουνται τζιαι παν ενάντια στο σύστημα. Σκατά που κάμνετε. «Για να δείξω στα Κεφάλια ότι δεν με ενδιαφέρει», λαλείτε με μαγκιά. Καταλαβαίνω σας. Εν η μόνη στιγμή που είσαστεν υποχρεωμένοι να δείξετε τι πιστεύκετε. Χωρίς καμία προσπάθεια, απλά που τον καναπέ του σπιθκιού σας, δείχνετε ότι δεν ενδιαφέρεστε. Είπαμε, προτιμούμε τα εύκολα τζιαι τα απλά. Τα ίδια λέτε σε κάθε εκλογή, τζιαι το μόνο που καταφέρνετε είναι μια τρύπα στο νερό. Ή ίσως πνευματική ικανοποίηση ότι εν είσαστε αρνιά όπως τους άλλους.
Προσωπικά έχω όνειρα για τούντον τόπο, τζιαι δεν πρόκεται να τα αφήκω με τίποτε, για κανέναν. Ένιξερω αν θα τα καταφέρω τζιαι αν έπρεπε να κάμω κάτι ως τωρά, αλλά ίσως εν αρκετό για τωρά που ονειρεύκουμαι.
Στο τέλος της ημέρας, εσείς οι ίδιοι εμποδίζετε την καλοπέραση στη ζωή σας, βλέποντας τα πράματα αρνητικά. Σηκωστείτε, κάμετε τη ζωή σας όπως θέλετε τζιαι χέστε τη γνώμη των άλλων, σε σημείο βέβαια που εν τους προκαλείτε κακό, φορείστε το ρούχο που σας αρέσκει χωρίς να σκεφτείτε τι θα πουν οι άλλοι, δώστε τα λεφτά σας να πάτε ένα ταξίδι. Πόσα να φυλάουμε; Εν τζιαι εννα τα πάρουμε μαζί μας.
Διεκδικήστε τούτο που σας αξίζει τζιαι τούτο που θέλετε. Κανένας εν θα σας δώσει τίποτε αν δεν πάτε να το πιάσετε οι ίδιοι.
Αφου δεν είσαστεν ευχαριστημένοι με την παρούσα κατάσταση.
Για άλλο πράμα εξεκίνησα τζιαι αλλού εκατέληξα τζιαι εξίασα γιατί έβαλα έτσι τίτλο τζιαι εφκήκαν μου πολλά αυθόρμητα ούλλα. Τέσπα.
Φίλοι και φίλες, σύντροφοι και συντρόφισσες, συμμαθητές και συμμαθήτριες, συναγωνιστές και συναγωνίστριες, ήρτεν η ώρα. Όι όι εν παρετώ το blogging, ούτε εννα αυτοκτονήσω. Απλώς κάποια κοπέλλια στην Αμερική λαλούν ότι άυριον στις 6 ώρα Αμερικής (ξημερώματα δαμέσα) θα ξεκινήσει το τέλος του κόσμου. Πρώτα θα γίνει ένας σεισμός στη Νέα Ζηλανδία (εκάμαν συμφωνία με τον θκια ξιου ξιου ξιου ου ου ου + + + + πτου πτου πτου) τζιαι θα πλήξει ούλλες τες ηπείρους. Στις 21 του Οκτώβρη, ο Θεός θα σκοτώσει όσους ζουν. Τζιαι που τούτον ούλλο το κακό θα γλιτώσει μόνο το 2% του πλυθησμού το οποίο θα πάει στον παράδεισο.
Τούτον ισχυρίζεται ο κύριος Χάρολντ Κάμπινγκ, ο οποίος λαλεί ότι μετά που 70 χρόνια μελέτης της Βίβλου, ήβρε μαθηματικούς τύπους οι οποίοι προβλέπουν γεγονότα. Έσιει 66 ραδιοφωνικούς σταθμούς στην Αμερική οι οποίοι εκπέμπουν σε 48 γλώσσες.
Τελικά εκατάφερε τζιαι επέρασε το μήνυμαν του τζιαι πολλοί πιστεύκουν ότι το τέλος του κόσμου θα είναι αύριο.Λαλεί ότι η καταστροφή θα έρτει 722 500 μέρες μετά την 1η Απριλίου του 33 μ.Χ, η ημέρα που ο ίδιος πιστεύκει ότι έγινεν η σταύρωση του Χριστού. Ο αριθμος 722 500 προκύπτει που τον διπλό πολλαπλασιασμό τριών ιερών αριθμών (5,10,17).
Ο κύριος Κάμπινγκ εξαναπρόβλεψε το τέλος του κόσμου το 1944.
Δουκάτον 