Happy hilopit anniversary

Σαν σήμμερα, πριν 2 χρόνια, έφαα την πρώτη μου χυλόπιτα.

Ήμουν ένα σπορούι της 1ης του Γυμνασίου που το πράμαν μου ένιξερα που ήταν (που λέει ο λόγος) τζιαι έθελα τζιαι σχέση.

Εμπάσιγουέι.

Με τούντην κοπέλλα έκαμνα κάμποσην παρέα. Ήταν μεστην τάξη μου τζιαι εκάθετουν στο διπλανό θρανίο. Οι παρατηρήσεις που εμιλούσαμεν συνέχεια μέστην τάξη, ππουυ…μεν δείτε. Επαράσυρνεν με α, εγώ εν τζιαι. Ήταν το μόνο πλάσμα,μαζί με έναν παρέα μου, μεστην τάξη που ενιωθα ελεύθερος μπροστά του να πω οτιδήποτε τζιαι να κάμω οτιδήποτε, χωρις να έχω τον φόβον ότι εννα με περιπαίξει, όπως εκάμναν οι άλλοι ούλλοι. Εκόλλουν της τζιαι νάκκουριν επειδή ήταν κουκλάρα.(άκου λόγο να κολλάς σε κοπελλούα)

Κάθε πρωίν όποτε επάεννα σχολείο: «Ωωω καλωσήρτες πούλουκκε μου».

E, λλίον το ένα, λλίον το άλλο, εσυμπέρανα ότι άρεσκα της. Έρκουνται που λέτε οι διακοπές των Τριών Ιεραρχών, μπαίννει msn η ώρα 10 περίπου το πρωί τζιαι μετά που συζήτησην μισής ώρας εζήτησα της τα.(Ε που το msn o γάρος. Όι πως αν ήταν φάτσα2φάτσα ήταν να μου πει ναι αλλά εμπάσιουγέι.) H απάντηση στες χυλόπιττες εν γνωστή, σαν να τζιαι βάλλουν τους μηχανισμό, όποτε τες ρωτούν για σχέση να απαντούν: «Όι αλλά θέλω να μείνουμε φίλοι.»

E τζιαι τούτη έτσι μου είπεν. Εσιοκκαρίστηκα. Έννεν δυνατόν λαλώ, αφού αρέσκω της(ππέσε που τζίντο πλευρό) Ήμουν μουτρωμένος τζιαι λυπημένος για καμιαν εφτομάδα. Αλλά ντάξει, επέρασεν μου. Eσυνέχισα να της κολλώ αλλά μετά εκατάλαβα ότι εν ενθουσιασμό που έννιωθα, τζι’ούτε αγάπη ούτε τίποτε άλλο.

Μετά που ένα μηνά ακριβώς, έφαα αλλη μια. Ε που τότε κανεί χυλόπιττες. Εσταμάτησα να ασχολούμαι τζιαι αν τζιαι θέλω κοπελλούα πιστεύκω εν νάκκον γλίορα.

Τέλοσπάντα, happy hilopit anniversary μου.

Αλόου;

Επειδή τούντην εφτομάδα εν είχα με πολλά μαθήματα, ούτε tests(με εξαίρεση τζίνο των μαθηματικών στο οποίον επάτωσα), είπα να κάμω μιαν «έρευνα». Την έρευνα που ελέαμεν ότι εννα συνταράξει το Παγκύπριο.

Έπιαα 100 τηλεφωνήματα σε ούλλην την Κύπρο για να δω πως απαντούν τα τηλέφωνα τους οι Κυπραίοι. Είχα το περιέργεια, εβαρκούμουν τζιαι λλίο, ήμουν τζιαι αθκιασερός, ε τζι’ έκαμα το.

Άλλην δουλειάν εν ήσιες εννα μου πείτε. Αλλά εμπάσιγουέι.

Τα αποτελέσματα:

Το 31% απαντήσεν: Αλόου;
Το 26% απαντήσεν: Ναι;
Το 18% απάντησεν: Παρακαλώ;
Το 15% απάντησεν: Εμπρός;
Το 8% απάντησεν: Ναι αλόου;
Το 2% απάντησεν: Ναι εμπρός;

Που τούτους το 66% ήταν γεναίτζες τζιαι το 34% άντρες.

4 φορές έπιαα τηλέφωνο τζιαι εν μου εμιλήσαν
5 φορές έπιαα σε εταιρεία
3 φορές επήραν με σε προσωπικό τηλεφωνητή
2 φορές είπαν μου ότι στον αριθμό που πιάννω εν επιτρεπεται η πρόσβαση
1 φορά είπαν μου ότι ο αριθμός αποσυνδέθηκεν προσωρινά

Αν σας επιάαν τηλέφωνο τούντες μέρες απόκρυψη τζιαι εκλείσαν σας το αμέσως…εγώ ήμουν.

Αυτά…

Α ρε ύπνε…

Σήμμερα ήταν που τες λλίες φορές που ετζιμήθηκα απόγευμα. Πόσα τσιάνσες έσιει να πετάσει η κότα; Τόσα τζιαι γω να τζιμηθώ απόγευμα. Σαν εθώρουν τον Παγδατήν, εππεσα παστον καναπέν, εσιεπάστηκα με το ριχτάριν τζιαι επαραδόθηκα στην αγκαλιάν του Μορφέα(ετζιμήθηκα σιορ). Έβαλα το mobile το τζιανούρκο να με ξυπνήσει γιατι έχω θκιεβάσματα τζιαι ττεστ τζιαι σαν γνήσιος Κυπραίος εννα τα κάμω τελευταία στιγμή γιατί ούλλο Σαββατοκυριακό ελούφαρα. Ήταν γύρω στες 5 τζιαι έθελα να τζιμηθώ καμιάν ώραν. Νάννυ, νάννυ το μωρό, είδα τζιαι όνειρον ότι εφίλησεν με τζίνη που μου αρέσκει, στο σχολείον εν γυρίζει να με δει αλλα ντάξει, τζιαι ότι ο Παγδατής έπαιζεν tennis που την κερκίδα τζι’ο άλλος που το γήπεδο.

Τα όνειρα περνούν, μαζίν τους τζιαι η ώρα. 5,6,7,8,9…9 τζιαι 46. Αννιώ τα μμάθκια μου, ούλλα ολοσκότεινα.Αμάναμου, λαλώ, εκάτσαμεν πάνω. Πιάννω το mobile, έγραφεν 9:46 pm. Θωρώ πάστο ρολόι του τοίχου, 9:46.Τα μμάθκια μου εγίναν όπως τες ππιρίλλες. Τραππιώ ήσια πάνω τζιαι τζιαι μεινίσκω αιωρούμενος κάτι δευτερόλεπτα όπως τα μίκιμαους. Σηκώννουμαι που τον καναπέ, πετάσσω το ριχτάρι τζιαι γίνουμε ο Κεντέρης, με όσην δύναμην είχα μετά που τέθκιον ξύπνημαν τζιαι με την γαρίλλα μέστο μμάτι.

Πάω στο δωμάτιο μου, το PC ανοιχτό να παίζει Πυξ Λαξ τζιαι τα βιβλία στρωμένα ανοιχτά έτοιμα καρτερούν με να τα θκιεβάσω. Τζιαι επιαεν με το άγχος. Ίνταλως τα γέριμα εν έπαιξεν το ξυπνητήρι. Πάω θωρώ τα alarms του mobile, ελάλεν 6:30 am. Τζιαι ελάλεν σου ρε γάάάρε η καθηγήτρια ότι το am εν πρωί τζιαι όι απόγευμα.Η ώρα ήταν 10,εν είχα όρεξη με να θκιεβάσω με τίποτε. Εκατσα στο PC, τζαι σίκκιμε. Έννεν η πρώτη φορά που εν θα γράψω μαθηματικά τζιαι εννα πάω αθκιέβαστος.

Εννα την φκάλω με τα σκονάκια τζιαι με τες αντιγραφές.

Α ρε ύπνε, τι σε ήθελα τωρά.

Εμπάσιγουέι
Καληνύχτα τζιαι φωνάζουν μου.

ΥΓ: Έρκεται έρευνα που εννα συνταράξει το Παγκύπριο(λέμεν τωρά)

Do I really need it?

Τούτον εν το νέο μου mobile. HTC Touch Viva. Εδώκαν το του παπά μου στην δουλειάν του τζιαι επειδή εν έθελεν κινητό-κομπιούτερ έδωκεν μου το.

Εγώ χαρές, ενθουσιασμό, «είσαι ο καλλύττερος παπάς του κόσμου» τζιαι ξέρω γω…

Κινητόν τζιαινούρκον, Touch, με windows,με office, ωραίο design, σχετικά ελαφρύν, με internet, με email. Το μόνο που δεν κάμνει εν καφέν.

Αφού έπιαα το τζιαι επασπάτεψα το κάμποσην ώραν (έμαθα ίνταλως παίζεται τζιαι το solitaire) έκαμα μιαν ερώτησην στον εαυτό μου:

«Do I really need it?»

Δηλαδή τι να κάμω έναν κινητόν που στέλλει e-mail? Που μπέννει internet? Που εν touch? Που εν ένα computer σε σμίκρυνση; Χρειάζουμε πραγματικά τούντες «ανέσεις»;

Εγω το κινητό μου θέλω το να πιάννει τηλέφωνα τζιαι να στέλλει μηνύματα. Άμαν τούτα κάμνει τα τότε εν θέλω τίποτε άλλο. Τούτα εν τα απαραίτητα. Email τζιαι internet μπένω τζιαι θωρώ που σπίτι. Ε τζιαι πως εν touch? Ττάκκα 100 ευρώ παραπάνω επειδή εννα το κινάς με την πεννούα τζιαι εν θα πατάς κουμπούθκια.

Τζιαι πιστέυκω κανένας σας εν χρησιμοποιά το mobile για κάτι άλλο εχτός που τα μηνύματα τζιαι τα τηλέφωνα.

Σίουρα όμως κάποιοι που εσάς χρησιμοποιούν τζιαι άλλα πράματα γιατί πραγματικά έχουν το ανάγκη.

Τζιαι έννεν λλίοι τούτοι που διούν μια κοπή λίρες για να πιαν ένα τέθκιο κινητό,απλά για να δειχτούν. Γιατί σίουρα άμαν σε δει κάποιος να βαστάς έτσι κινητό σίουρα θα σε θαυμάσει τζιαι θα σε ζηλέψει. Αν όι εσένα, σίουρα το κινητό σου. Μισώ υπερβολικά το να ασχολείται κάποιος μαζίν μου για έτσι θέμα.

Οφείλω να πω ότι το Nokia το ασπρόμαυρο των 8 χρονών, χωρίς τούτα ούλλα, τραβά μου παραπάνω. Γιατί κρατά το πνεύμαν ενός κινητού τηλεφώνου, τζι’οι οτιδήποτε άλλο.

Δυστυχώς οι συνθήκες της εποχής, επιβάλλουν άλλα πράματα. Τζιαι ειδικά στην Κύπρο η οποιά καλλιεργεί αθρώπους του show που θέλουν να εν in τζιαι high. Τζιαι η γενιά μας εμάς, του 90′, που έρκεται, εν σιηρόττερη. Γιατί το κοπελλούι των 15 χρονών που βαστά iPhone, έσιει iPod Touch, έσιει το πιο τζιαινούρκον computer τζιαι ούλλες τες βιντεοκονσόλες που το Αττάρι του ανιψιού του ως το Playstation το 3 που του έφερεν ο θείος του που του Ντουμπάι, αμα μεγαλώσει τζιαι δεν βάλει νου, τότε πού πάμε;

Εμπάσιουγέι.

Το κινητόν εννα το κρατήσω τζι’ας μεν χρειάζουμε ό,τι έσιει πάνω…

ZzZzZz…

-Νυστάζω
-Νυστάζω
-ΝΥΣΤΑΖΩ
-Έσιει 5 μέρες που τζιμούμε η ώρα 1.30
-Τι κάμνω ως τζίντην ώρα;
-Κάθουμε στο PC
-Κάθε νύχτα λαλώ η ώρα 11 να φίω να πάω να ππέσω αλλά σαν να τζιαι λαλεί μου το PC «Πού πάεις ρε; Κάτσε δαμέ!»
-Ε ακούω του ο γάρος
-Χάννω τζιαι το Prison Break
-Τζιαι αλλο κάτι σιηλλιάες πράματα που λαλώ να κάμω αλλα μινίσκω στο Pc
-Τζι’εν κάμνω τζιαι τίποτε σπουδαίο
-Τζιαι ενώ έπαθα τενοντίτιδα τζιαι φλεγμονή στο δεξί μου το πόι
-Εν διμμένο έσιει θκυο μήνες
-Ο ξεροτζέφαλος πάω τζιαι παίζω μάππα
-Τζιαι ενώ ήταν να γιάνει σε 15
-Τωρά εννα θέλει 1+ μηνα
-Εξίασα τζιαι τον κωδικό του WordPress
-Ας εν καλά το «Did you forget your password?»
-Έκαμα 7 μέρες να δω το email με τον κωδικό
-Ενώ τον εστείλαν που την πρώτη μέρα
-Εμπήκεν μέστα junk
-Ε όπως είπα τζιαι πριν, νυστάζω
-Αλλά εν είμαι φίλος του κρεβαθκιού
-Μόνο τες νύχτες μπορώ να τζιμιθώ
-Τζιαι τζίνες μετά τες 11.30-12
-Τζιαι σπάνια τζιμούμε πάνω που 7-8 ώρες
-Πονώ τζιαι τον λαιμό μου
-Ήπια λλίο nurofen
-Τζιαι τωρά πονώ παραπάνω
-Εννα μου περάσει
-Έχω τζιαι θκιεβάσματα
-Τζιαι το PC δεν λαλεί να κλείσει
-Εννα με έβρουν οι 12 πάλε
-Εμπάσιγουέι
-Στο καλόν να πάτε
-Τζιαι μιλούμεν αύριο
-Α τζιαι by the way
-Επειδή έπιαεν μια μανία την κυπριακή μπλογκόσφαιρα να γράφει ιστορίες
-Είπα να αρκέψω τζιαι γω τη δική μου
-Stay on touch
-Coming (not very) soon
-Kαληνύχτα

Dear coin, this is the end you know

Ο μπροστινός:-Ρε δώσμου θκυο ευρώ
Εγώ:-Γιατί;
-Να κάμω κάτι
-Όϊ πελλάρες τζι’ εννα παω καττίνα το διάλειμμα
-Ντάξει.Ρε μαλάκα ξέρεις ότι φκέννει;
-Ίντα πράμα ρε;
-Το ευρώ ρε
-Α?
-Το που μέσα ρε γάρε το χρυσό
-Τι λαλείς ρε;
-Εν καλά που σου λαλώ
-Ε φκάρτο να δούμεν

Εμάσιετουν 3 περιόδους ττάκκα ττούκκου όι με το δάχτυλον του όι με τες πέννες όι εφάκκαν το πάστον τοίχο.

Τo αποτέλεσμα:
Το σελίνιν ένιμπενει πίσω, έμεινα τζιαι νηστικός αλλά ντάξει. Αποτέλεσεν αξιοθέατον για κάμποσες κοπέλλες τζι’ ήταν μια ευκαιρία να κάμω τζιαι νέες γνωριμίες(γουχουυ).

Σε περίπτωσην που θέλετε να το κάμετε τζιαι σεις…

Υλικά: Ένα σελίνι του ενώς  ή του θκυο ευρώ. Δοκιμάστε τζιαι με τα άλλα αλλα μεν παραξενευτείτε που εν θα φκέννει τίποτε. Απλά που τες πολλές φορές που εννα το φακκάτε χαμέ εννα γίνει όπως το 50 cent της λίρας

Διαδικασία: Πιάννετε το σελίνιν, θωρείτε το(ναι, εν έτσι το ευρώ) για να δείτε αν εν κυπριακό. Γιατί τα κυπριακά σπάζουν πιο γλίορα που τα άλλα. Τζιαι με δύναμην σύρνετε το 10-20 φορές κάτω.

Συμβουλές: Κάμετε το σε πλακάκια για να μεν κλαίτε τα παρκέ σας, να είσαστεν σε κλειστόν χώρο για να μεν το γυρεύκετε τζιαι να μεν έσιει κοπέλλες γυρών σας για να αποφύγετε ερωτήσεις του τύπου: “Ουάουυυ ίνταλως το έκαμες;;;”

Αύριον είπαμεν να σπάσουμεν 1 ευρώ Ιταλικό…

Μπλαμπλακίες

-Βαρκούμε
-Βαρκούμε
-ΒΑΡΚΟΥΜΕ
-Ας εν καλά τα funny videos μεστο youtube
-Οι αθκιασεροί στο msn
-Tζιαι οι μισοτιτσίρες μεστο hi5
-Να περνά η ώρα
-Πότε εννα θκιεβάσω ένιξερω
-Εν έπιαα πέννα που τότε που εκλείσαν τα σχολεία
-Μαμώ το internet
-Μακάρι να πιαει φοθκιά
-Πέρκι κάτσω να θκιεβάσω
-Eννα τα καταφέρω
-Εμπηκεν τζιαι το 2009
-Ατε τωρα να χάσεις όσα κιλά έβαλες
-Εν τζιαι πολλά
-Επία εκκλησία το βράδυ της 31ης
-Ένιξερω γιατί αλλα τζιντην νύχτα προτιμώ να την περάσω στην εκκλησία παρά όπουδήποτε αλλού
-Ούτε που το επήρα χαπάρι ότι αλλαξεν ο χρόνος
-Ετο αντί στα τετράδια να γράφω 08 εννα γράφω 09
-So what?
-Παει αλλονας χρονος που τη ζωή μας
-Τζι’εν λαλούμεν να βάλουμε νου, να τη ζήσουμε
-Εμπάσιουγέι…
-Κυπριακή Αστυνομία-Κίτας: 0-1
-Κίτα Κίτα είσαι δω;
-Περιπαίζει ένα κράτος μόνος του ο δαίμονας
-Το κράτος φυσικά περιπαίζεται τζιαι μόνον του
-Αμαν δεν μπορούν να έβρουν ένα πλασμά σε μια πατιμαθκιά τόπο
-Να φέρουμεν την Group 4 εννα κάμνει καλλύττερη δουλειά
-Εν τζιαι εν όποιος τζι’όποιος
-Ισοβίτης, βιαστής, δολοφόνος.
-Άμαν του λασκάρει εν τζιαι θέλει τζιαι πολλά να κάμει τίποτε
-Τζιαι ενώ οι δικοί μας γυρεύκουν τον Αλ…
-Οι άλλοι ξαναξανασκοτώνουνται στη Γάζα
-Ε κανεί ρε κουμπάρε
-Εν βαρκούντε;
-Έσιει τόσα χρόνια, εν βασικό θέμα των ειδήσεων
-Αλλά εν τζιαι εν όπως εμάς
-Παθητικοί
-Έτσι τζιαι πεις τους τίποτε πιάννουν τα όπλα
-Τζιαι see you in paradise
-Αυτά…απλά έθελα να γράψω κάτι.
-Τέλοσπαντων
-Α…να ευχηθούμεν τζιόλας
-Καλή Χρονιά τζιαι ό,τι καλύτερο